De eerstvolgende stap die Ko Mo An in zijn carrière zetten wil, na het succesvolle kleinambtenaarsexamen, mislukt. Het betreft een vacature voor de positie van luitenant der Chinezen in Djokjakarta. Die komt vrij als de kapitein der Chinezen ziek wordt en overlijdt, en de luitenant die onder hem werkt naar zijn positie promoveert. (Kapitein en luitenant zijn niet-militaire, leidinggevende functies in de koloniale tijd.) Ko Mo An solliciteert, net als zijn oom Gé Sing, de halfbroer van zijn vader, tegelijk met vele anderen.

De resident heeft geen achting voor Gé Sing en laat dat openlijk merken. Hij zet hem weg als ‘baas Karremans die suikerriet naar de fabriek brengt’. Langkoeng natjad, ‘heel grof’, noemt de verteller deze typering, in een zeldzaam commentaar. Over Mo An drukt de resident zich milder uit: te jong en nog niet getrouwd. Het wordt iemand van buiten, uit Semarang, die, als puntje bij paaltje komt, niet functioneert.

Ko Ho Sing laat werklui komen voor zijn huis: er moet een nieuwe zolder op. Onderwijl wordt echtgenote 1, Ting Nio, ziek, zo ernstig dat iedereen zich op het ergste voorbereidt. Op het allerlaatste moment, als de doodkist en lijkwade er al zijn, wordt de Hollandse dokter geroepen. Die adviseert een verblijf in Magelang, ten noorden van Djokja; het frisse klimaat zal Ting Nio goed doen. Hij heeft gelijk: ze komt er weer helemaal bovenop.

Ko Ho Sing laat zijn vrouw niet alleen naar Magelang vertrekken: hij gaat mee, evenals echtgenote 4 (Sioe), zijn favoriete dochter Bolah, een vriendin des huizes met haar dochter, en natuurlijk een paar bedienden. Ko Ho Sing huurt een postkoets met vier paarden. Postkoetsen waren de bussen van toen; blijkbaar kon je ze ook als taxi huren.

Haar hervonden energie en misschien ook de toelichting van de resident brengen Ting Nio tot de vaststelling dat het tijd is voor Mo An om te trouwen. Ko Ho Sing is het met haar eens. (Wat vindt Sioe, de moeder van Mo An?) Ting Nio is van mening dat het eerste aanzoek meteen raak moet zijn; op een langdurige geschiedenis zit niemand te wachten. De kandidaat is er: Ko Ho Sing weet dat Liem Ham Hong een knappe dochter heeft.